Arslan, kurt ve tilki arkadaş olmuş, avlanmaya çıkmışlar. Akşama doğru bir yaban öküzü, bir dağ keçisi, bir de semiz tavşan yakaladılar. Avlarını sürükleyerek ormana getirince kral Arslan kurda dönüp:
-Bunları, aramızda adaletle taksim et bakalım! diye emir verdi.
Kurt:
-Arslanmahım, dedi, yaban öküzü en büyük av olduğu için size layıktır. Keçi orta boyda, orta irilikte, o da benim olsun. Tilki de tavşanı alsın.
Arslan, kurdun paylaşımına şiddetle karşı çıkıp:
-Sen kim oluyorsun da ben varken pay istiyorsun? diye kükredi. Bir pençe ile kurdu yere yıkıp parçaladıktan sonra tilkiye döndü: -Haydi, dedi, avlarımızı bir de sen paylaştır!
Tilki yüreğini dolduran korkuyu gizlemeye çalışarak:
-Aman efendimiz dedi, pay etmekte neymiş? Bu semiz öküz sizin kuşluk yemeğinizdir, keçiyi gün ortasında yer, akşama doğru da tavşanla kendinize ziyafet çekersiniz!
Arslan, tilkinin paylaşımını pek beğenmiş, yüzü gülmeye başlamıştı.
-İşte adaletli bir paylaşım böyle olur diye mırıldandı. Bu çeşit pay etmeyi kimden öğrendin sen?
Tilki başını çevirip yerde yatan kurdu gösterdi:
-Arslanmahım, dedi, tabi şurada yatan kurdun halinden…
Arslan bu cevaba daha çok memnun oldu.
-Aferin dedi, alçak kurttan ibret aldığın için avların üçü de senin olsun!
Avların hepsine sahip olan avcı sonunda av olacak besbelli. Dünya etme bulma dünyasıdır. Ne ekersen onu biçersin diye de söylemiş geçmişte kalmışlarımız. Dengesini sağlayamadığımız güç ve kudretimizin dönüp dolaşıp kendimize zarar vereceğini bileceğiz elbette. Çok okumak bazen o yüzden çok gezmekten yeğdir derler. Eski hikayeler, deyişler, şiirler, destanlar birçok tecrübeyi aktarır yeni nesillere.
O tecrübeler ışığında hareket edenler hep bir adım önde olurlar kendilerini ve çevrelerini koruyup gözetmekte.
Adaleti teraziden indirip kamyonet kasasına bindirmekle hüküm olmaz. Adaleti herşeyi elde etmek olarak algılamak da kör işidir. Öyle kör ki gönlü, aklı,fikri körelmiş. Beraber yola çıktığınz insanlar şimdi nerede? Ara sıra oto kontrol yapmak gerek. Kırıp döktüklerimizi tartmak gerek.
Ben diyeyim sen deme, ben yiyeyim sen yeme, ben iyiyim sen fena.............
Eee
Sonra...!